Kayseri’de, 2 aya yakın süredir çalıştığı fabrikadan hiçbir sebep gösterilmeden çıkarılan metal işçisi bir kadın Flormar işçilerine mektup yazdı.
İşten çıkarılan kadın metal işçisi
Kayseri
Bazı durumlara yorum yapabilmek için o durumu yaşayıp görmek, gördüklerinin sonucunda yaptığım yorumu ne kadar içtenlikle yaptığımın farkına varabilmemin cüretiyle yazıyorum. Ben öğretmenim. Öğretmen olmama rağmen bir eğitim kuruluşunda iş bulamama sebebi ile bir fabrikada çalışmaya başladım. İki aya yakın çalıştığım fabrikadan aniden ve hiçbir sebep gösterilmeden çıkarılan biri olmamdan dolayıdır ki Gebze’deki kardeşlerimin şu anda yaşadıkları durumu gayet iyi anlamanın, yanı sıra insan emeğinin de bu kadar basite indirgenmemesini düşünen biri olarak görüyorum kendimi.
Önce kadın olmakla başlamak istiyorum cümlelerime. Kadın güçlüdür çünkü o dokunduğu birçok şeyi güzelleştirir. Peki, şimdi düşündüğümüzde Flormar dediğimiz fabrika, kadınları güzelleştirmeye çalışırken çoğu işçisinin kadın olması ve şu sıralar bu işçilerini mağdur etmek onların emeklerini elinden almaya çalışmakla meşgul olan bir fabrikadır. Yalnızca çalıştıkları ve harcadıkları emeklerini daha garanti altına almak isteyen haklarını sonuna kadar koruyabilmek için işsiz bırakılan yüzlerce kadın. Bu duruma kaygısız kalmayışım aynı durumu belki de aynı zamanlarda yaşamış olmamdır.
Bir fabrikada işçiysen oradaki makinelerden daha önemli değilsindir. Makine bozulursa işler aksayabilir. Fakat sana bir şey olursa senin yerine sırada bekleyen yüzlerce insandan biri gelebilir. Sen bir fabrikada işçiysen ve haklarını koruyan bir kuruluşa sahip değilsen bil ki her an kapıdasın. Senin emeklerinin hiçbir değeri yoktur ve olmayacaktır. Az miktarda maaş 10 saatte 50 dakika mola ile çalış, günü kurtar daha fazlasını isteme. Yarın ne olur biter eve ne halde dönersin bunun hesabını da yapma. Ben bu durumu çağdaş görünen ülkelerin isimsiz köleleriyiz diye adlandırıyorum.
Flormar haberini gördüğümde beni ikinci defa dehşete düşüren ise eylem yapan arkadaşlarına destek verenlerin de işten atılması oldu. Bence hayat bu kadar basit ve acımasız, insanlara verilen değer bu olmamalıdır. Bugün oradaki kardeşlerimize yapılan yalnızca işten çıkartmak değil bana göre bir zulümdür. Buna sessiz kalmak, bu zulme ortak olup zalimlikten başka bir şey değildir. Selam olsun direnen, hak arayan Flormar işçilerine!
