Fotoğrafta sol tarafta normalde görmeye alışık olduğumuz bir şekilde, bir mumun ucundaki alevi görüyorsunuz. Sağ taraftaki ise, kütleçekimsiz ortamda (ya da bir yörünge aracında) benzer bir şekilde yanan kibritin ucundaki aynı alevin nasıl göründüğüdür.
Normalde bir alevin “damla” şeklini alma sebebi, mumun ucunun hemen etrafında ısınan havanın genleşip yoğunluğunun azalması sonucu yükselerek yukarı doğru hareket etmesidir. Bu hareket nedeniyle alev alt tarafta şişkin, üst tarafta ince olacak bir şekil alır. Ancak kütleçekiminin olmadığı bir ortamda, kaldırma kuvveti ve serbest konveksiyonla (akışkan hareketiyle) ısı transferi mümkün olmaz. Bu nedenle alev, kibrit ucunun etrafında tam bir küre şeklini alır.
Ayrıca normalde mumu yaktığımızda alt tarafların mavimsi, üst tarafların sarımsı olma nedeni de farklı sıcaklıkta, farklı gazların sürece dahil olmasıdır. Genel bir kural olarak, oksijen gibi yakıcı gazlar ne kadar yüksek sıcaklığa sahiplerse, o kadar “mavimsi” bir renge sahiptirler. Sıcaklık düştükçe, renk de turuncu ve sarıya doğru kayar.
Kütleçekimsiz ortamda kibrit her açıdan eşit şekilde yanabildiği için, renk de mavimsi bir küre olarak gözükür. Gerçekten de, NASA tarafından yapılan deneylerde mikro-kütleçekimli (pratik olarak kütleçekimi olmayan) ortamlarda kibritler Dünya’dakine göre çok daha verimli ve uzun süre yanmaktadır.
Kaynak: Dedoimedo
- Dedoimedo. Why Flames Are Yellow And Blue + Microgravity. (12 Kasım 2011). Alındığı Tarih: 13 Ağustos 2019. Alındığı Yer: Dedoimedo | Arşiv Bağlantısı