Kamuoyu araştırma şirketlerinin Mayıs anketleri, iktidar için alarm zillerini çaldı:
AKP’nin oyu, METROPOL’de yüzde 32,7, Aksoy’da yüzde 30’un hemen üstünde… REMSES yüzde 30 gösteriyor. ArtıBir’de, Avrasya’da ve YönEylem’de yüzde 30’un hemen altında… PİAR’da yüzde 28,7’ye düşmüş durumda… MAK’ta yüzde 28,3… SONAR’da daha da düşük: Yüzde 27.6…
İktidar kontrolündekiler dışındaki hemen tüm anketler, iktidar partisinin istikrarlı bir düşüş içinde olduğunu gösteriyor. Bu düşüş eğilimi sürerse AKP, çok yakında birinci parti tahtından düşecek.
Ama tabii çoklarının aklındaki soru şu:
Ülkenin ve ekonominin bu haline rağmen, nasıl olur da hala toplumun yaklaşık üçte biri böyle bir partiye oy verir?
Şunu biliyoruz ki, bu kitlenin bir kısmının iktidardan doğrudan çıkarı var; sadece ihale alan zenginler değil, eşi, çocuğu, yakını AKP tarafından işe sokulmuş olanlar ya da sosyal yardım alanlar bu sınıfta…
Bir diğer kesim ise desteği kesmeye hazır, ama ya karşı tarafta umut görmüyor ya da orada kabul göremeyeceğini düşünüyor. Belki bundan, belki korkudan, bir araştırmacı sorduğunda “AKP” cevabını veriyorlar. Kafası karışık kararsızları da bu sınıfa sokabiliriz.
Bir de fanatikler var. Ölümüne “Reis”çiler… O ne dese, ne yapsa doğru olduğunu düşünenler… Berat Albayrak’ın tanımıyla, “Aya üç şerit yol yapacağız” dese inanacak olanlar… Sokak röportajlarında sıkça karşımıza çıkıyorlar. Bu grubun oranı yüzde 15-20 belki, ama sesleri çok çıkıyor; özgüvenleri ve görünürlükleri fazla… Çıkar gruplarıyla birlikte partiyi hala yüzde 30’da tutuyorlar.
Çıkar için Erdoğan’ın peşine takılanların, bir gecede karşı trene atlama yeteneğini iyi biliyoruz; devrildiği an bunu deneyeceklerdir. Ama fanatikler için durum zor: Onların gözbağının çözülmesi ve aya üç şerit yol döşenemeyeceğini anlamaları için ciddi bir rehabilitasyon süreci gerekecek.