Kafein ve Uyku Baskılanması
Uyku, fiziksel ve duygusal refahın önemli bir bileşenidir.[1] Mevcut öneriler, sağlıklı yetişkinlerin gece başına yedi ila dokuz saat uyku elde etme ihtiyacını özetlemektedir.[2]
Kafein dünyada en çok tüketilen psikoaktif maddedir. Kahve ve diğer yiyecek-içeceklerde kolayca bulunur. Uykululuğu azaltmak, performansı artırmak ve prematüre bebeklerde apneyi tedavi etmek için kullanılır.[3] Kafeinin uyku ve uyanıklık fonksiyonu üzerinde derin etkileri vardır.[5]
Bununla birlikte, araştırmalar aynı zamanda düşük uyku kalitesine de neden olabileceğini düşündürmektedir.[4] Laboratuvar çalışmaları uyku bozucu etkilerini belgelemiştir.[5]
Ek olarak, kafeinin uyku kalitesi üzerindeki etkisinde bireysel farklılıklar vardır.[4] Akşam tiplerinin uykululukla baş etmek için kafein tüketme[6] ve geceleri kafeinli içecekler tüketme olasılıkları da daha yüksektir.[7]
Adenozin
Adenozin, beyindeki ATP’nin tükenmesinin bir parçalanma ürünüdür. Yaklaşık 70 yıl önce, adenozin, kafeinin uykululuğu azaltmak için bir antagonist olarak bağlandığı reseptörlerin olası bir ligandı olarak tanımlanmıştır. Günümüzde adenozin, endojen bir uyku düzenleyici madde olarak yaygın olarak kabul edilmektedir.[8]
Adenozinin uyku-uyanıklık düzenlemesindeki rolüne ilişkin deneyler
Bu role ilişkin ilk bilimsel görüşler, Harry Levi Hollingworth’un uyku kalitesi de dahil olmak üzere kafeinin davranışsal etkileri üzerine bir dizi çalışma yayınladığı 1911/1912 yıllarına kadar uzanıyor. Hollingworth, bugüne kadar farmakolojide “altın standart” bilimsel yaklaşım olan çift-kör ve plasebo kontrollü deney tasarımını ilk kez kurarak, 16 katılımcıyı özel bir laboratuvarda 40 kontrollü “tam zamanlı” çalışma gününe tabi tuttu. Kendisi tarafından bildirilen uyku bozukluklarında bireyler arası büyük farklılıklar fark etmesine rağmen, “6 taneden” yüksek kafein dozlarının çoğu katılımcıda uykuyu bozduğu sonucuna vardı.[9]
Daha yeni deneyler, adenozinin sirkadiyen saati ve sirkadiyen saat ile uyku homeostatik mekanizmaları arasındaki etkileşimi de etkileyebileceğini göstermiştir. İnsanlarda, akşamın erken saatlerinde alınan ~ 200 mg kafein, endojen melatonin ritmini kabaca 40 dakika geciktirdi, bu da yatmadan önce parlak ışığa maruz kalmanın neden olduğu gecikmenin neredeyse yarısı.[10]
Kafeinin adenozini baskılaması
Adenozin reseptörlerinin dört farklı alt sınıfı arasında (A1, A2A, A2Bve A3 reseptörler), sadece A1 değil reseptör ama aynı zamanda A2A reseptör uyku-uyanıklık kontrolü için önemli görünmektedir.[11]
Kafein, hem A1 hem de A2A reseptörleri için kabaca eşit derecede yüksek afiniteye sahip güçlü bir adenozin reseptörü antagonistidir.[8]
Farelerde yapılan çalışmalar, kafeinin öncelikle adenozin reseptörlerinin A2A alt tipini bloke ederek uyanıklığı arttırdığına dair güçlü kanıtlar sağladı. Kafein (15 mg/kg dozunda) genetik olarak ortadan kaldırılmış A2A reseptör fonksiyonuna sahip farelerde uykuyu bozmada başarısız olurken, uyarıcı, fonksiyonel A1 reseptörleri olmayan transgenik farelerin yanı sıra vahşi tip farelerde uyanıklığı arttırdı. Daha sonraki deneyler, özellikle akumbens çekirdeğinin kabuğundaki A2A reseptörlerinin genetik olarak silinmesinin, kafein kaynaklı uyanıklığı bloke ettiğini ortaya çıkardı.[12]
Kafeinin tüketiminin uyku üzerine etkisi
Kafeinin yarı ömrü 2.7 ila 9.9 saat arasında değişmektedir.[13] Bir deneysel çalışmada, kendilerini kafeine duyarlı olarak gören insanlar akşam yemeğinde 1 fincan kahve tüketmişlerdir. Bu, daha düşük uyku kalitesine, uyku gecikmesinin artmasına ve geceleri daha sık uyanmaya neden oldu.[14]
Mevcut kanıtlar kafeinin, özellikle düzenli olarak meydana gelmeyen ve adenozin sisteminin alışkın olmadığı koşullar altında öznel uykululuğu azaltabileceğini göstermektedir. Aksi takdirde, sistem büyük olasılıkla düzenli alıma adapte olur, böylece psikostimülan günlük tüketimin belirli bir aşamasından sonra öznel uykululukta güçlü net etkiler ortaya çıkaramaz.[8]
Kronik kahve tüketimi ve adenozin toleransı
Kronik tüketim sırasındaki normalleşme, kafeine duyarlılık veya toleranstaki değişikliklerden kaynaklanabilir.[15], [16], [17], [18]
İlgili Çalışmalar: Hayvan Deneyleri
Sıçanlarda kronik kafein koşulları altında adenozin düzeylerinin arttığı gösterilmiştir.[19]
Ayrıca, kronik kafein uygulaması sıçanlarda ve farelerde adenozin reseptörlerinin sayısını arttırmıştır.[20], [21]
Hayvanlardaki araştırma durumuna benzer şekilde, tolerans gelişiminin kapsamı hala tartışmalıdır ve insanlarda da açıkça belirlenmemiştir. Bununla birlikte, epidemiyolojik çalışmalar, kafein kullanımının artmasının, kafein kronik olarak kullanıldığında da daha az uyku veya daha fazla rahatsız uyku ile ilişkili olduğu fikrini desteklemektedir.[5], [3]
Gündüz kahve tüketiminin uyku-uyanıklığa etkisi var mı ?
Akut kafein alımı, özellikle akşamları tüketildiğinde uyku başlangıcını geciktirebilir ve uyku yoğunluğunu azaltabilir. Bununla birlikte, kafein gündüz sürekli tüketildiğinde bu uyku bozukluklarının ortadan kalkıp kalkmadığı açık değildir. Çarpıcı bir şekilde, kafein tüketimi, sırasıyla kafein ve yoksunluk durumundaki son alımdan 8 ve 15 saat sonra değerlendirildiğinde, gece uyku yapısında veya öznel uyku kalitesinde net değişikliklere yol açmamıştır.[22]
- ^ Goran Medic, et al. Short- And Long-Term Health Consequences Of Sleep Disruption. Alındığı Tarih: 29 Eylül 2023. Alındığı Yer: Taylor and Francis online | Arşiv Bağlantısı
- ^ M. Hirshkowitz, et al. (2015). National Sleep Foundation’s Sleep Time Duration Recommendations: Methodology And Results Summary. Sleep Health, sf: 40-43. doi: 10.1016/j.sleh.2014.12.010. | Arşiv Bağlantısı
- ^ a b I. Clark, et al. (2017). Coffee, Caffeine, And Sleep: A Systematic Review Of Epidemiological Studies And Randomized Controlled Trials. Sleep Medicine Reviews, sf: 70-78. doi: 10.1016/j.smrv.2016.01.006. | Arşiv Bağlantısı
- ^ a b Mirjam L. Kerpershoek, et al. Evening Use Of Caffeine Moderates The Relationship Between Caffeine Consumption And Subjective Sleep Quality In Students. Alındığı Tarih: 29 Eylül 2023. Alındığı Yer: Wiley Online Library | Arşiv Bağlantısı
- ^ a b T. Roehrs, et al. (2008). Caffeine: Sleep And Daytime Sleepiness. Sleep Medicine Reviews, sf: 153-162. doi: 10.1016/j.smrv.2007.07.004. | Arşiv Bağlantısı
- ^ F. Giannotti, et al. (2002). Circadian Preference, Sleep And Daytime Behaviour In Adolescence. Journal of sleep research. doi: 10.1046/j.1365-2869.2002.00302.x. | Arşiv Bağlantısı
- ^ Nancy L. Digdon, et al. Methods Used To Cope With Sleepiness May Perpetuate Sleepiness In College Students With An Evening Type Circadian Preference. Alındığı Tarih: 29 Eylül 2023. Alındığı Yer: Taylor&Francis Online doi: 10.1080/09291010801987700. | Arşiv Bağlantısı
- ^ a b c Carolin Franziska Reichert, et al. Adenosine, Caffeine, And Sleep–Wake Regulation: State Of The Science And Perspectives. Alındığı Tarih: 29 Eylül 2023. Alındığı Yer: Wiley Online Library | Arşiv Bağlantısı
- ^ H. L. Hollingworth. The Influence Of Caffein Alkaloid On The Quality And Amount Of Sleep. Alındığı Tarih: 29 Eylül 2023. Alındığı Yer: JSTOR | Arşiv Bağlantısı
- ^ TINA M. BURKE, et al. Effects Of Caffeine On The Human Circadian Clock In Vivo And In Vitro. Alındığı Tarih: 29 Eylül 2023. Alındığı Yer: Science | Arşiv Bağlantısı
- ^ M. Lazarus, et al. (2019). Gating And The Need For Sleep: Dissociable Effects Of Adenosine A1 And A2A Receptors. Frontiers in Neuroscience, sf: 463244. doi: 10.3389/fnins.2019.00740. | Arşiv Bağlantısı
- ^ M. Lazarus, et al. (2011). Arousal Effect Of Caffeine Depends On Adenosine A2A Receptors In The Shell Of The Nucleus Accumbens. Journal of Neuroscience, sf: 10067-10075. doi: 10.1523/JNEUROSCI.6730-10.2011. | Arşiv Bağlantısı
- ^ J. Blanchard, et al. (1983). The Absolute Bioavailability Of Caffeine In Man. European journal of clinical pharmacology. doi: 10.1007/BF00613933. | Arşiv Bağlantısı
- ^ Célia LLORET-LINARES, et al. Does A Single Cup Of Coffee At Dinner Alter The Sleep? A Controlled Cross-Over Randomised Trial In Real-Life Conditions. Alındığı Tarih: 29 Eylül 2023. Alındığı Yer: Wiley Online Library doi: 10.1111/j.1747-0080.2012.01601.x. | Arşiv Bağlantısı
- ^ A. A. Bhorkar, et al. (2014). Involvement Of The Central Melanocortin System In The Effects Of Caffeine On Anxiety-Like Behavior In Mice. Life Sciences, sf: 72-80. doi: 10.1016/j.lfs.2013.12.014. | Arşiv Bağlantısı
- ^ Oscar P Dall’lgna, et al. Neuroprotection By Caffeine And Adenosine A2A Receptor Blockade Of Β-Amyloid Neurotoxicity. Alındığı Tarih: 29 Eylül 2023. Alındığı Yer: Wiley Online Library doi: 10.1038/sj.bjp.0705185. | Arşiv Bağlantısı
- ^ S. Dubroqua, et al. (2014). Sensorimotor Gating Is Disrupted By Acute But Not Chronic Systemic Exposure To Caffeine In Mice. Psychopharmacology, sf: 4087-4098. doi: 10.1007/s00213-014-3548-8. | Arşiv Bağlantısı
- ^ C. M. Sinton, et al. (1989). The Influence Of Chronic Caffeine Administration On Sleep Parameters In The Cat. Pharmacology, biochemistry, and behavior. doi: 10.1016/0091-3057(89)90179-2. | Arşiv Bağlantısı
- ^ L. A. Conlay, et al. (1997). Caffeine Alters Plasma Adenosine Levels. Nature, sf: 136-136. doi: 10.1038/38160. | Arşiv Bağlantısı
- ^ J. Boulenger, et al. (1983). Chronic Caffeine Consumption Increases The Number Of Brain Adenosine Receptors. Life Sciences, sf: 1135-1142. doi: 10.1016/0024-3205(83)90119-4. | Arşiv Bağlantısı
- ^ Astrid Nehlig, et al. (1992). Caffeine And The Central Nervous System: Mechanisms Of Action, Biochemical, Metabolic And Psychostimulant Effects. Brain Research Reviews, sf: 139-170. doi: 10.1016/0165-0173(92)90012-B. | Arşiv Bağlantısı
- ^ J. Weibel, et al. (2021). The Impact Of Daily Caffeine Intake On Nighttime Sleep In Young Adult Men. Scientific Reports, sf: 1-9. doi: 10.1038/s41598-021-84088-x. | Arşiv Bağlantısı