Korkusunu evde bırakmış
Bir çocuk
Koştu yaban ormana
Artık susamak yok
Artık gözleri güneş değil
Ağzı öpüş
Dili söz ya da zehir
Yahut zehra
Artık pek çok şey değilden
Koştu bir alaz
Vasati bir erbain artık
Sintinesini boşaltmış
Geçip gitmiş Allahın karasularına
Artık kimse yok
Ve herkes var
Üzülme ey usarem
Üzülme Ölen çocuklarım
Üzülme unutulan kelimem iffet
Üzülme edilmeyecek duam
Üzülme ki fâniyken dahi ölüm!
Bir kehf suresi sıcaklığıınca yüzüm
Değdiğinde musafha
Üzülme
Herşey,herkestir artık
Ve bulmuştur bin yıldır yuvarlanan taş yerini
________
Deniz
