Aradan geçen iki ayda, İsrail geri çekilme hattını Gazze’de yeni sınır sayıp Gazze’nin yarıya yakınını yuttu. Barı Şeria’da yerleşimci terörü tırmandı. Gazze’de uluslararası barış gücü kurulmadı – net olan tek şey Türkiye’nin bu güçte yer almayacağı.
Alp Altınörs
Gazze’ye sözde barış getiren 11 Ekim, Şarm el Şeyh zirvesinin üzerinden tam iki ay geçti. Cumhurbaşkanı Erdoğan, “Trump Anlaşması” adlı ama esası bir anlaşmadan ziyade bir niyet beyanı olan belgeyi Sisi ve El-Sani ile birlikte imzalamıştı.
15 Ekim tarihli Hürriyet’in manşetinde Erdoğan’ın bu imzasına dair uçakta sarf ettiği sözler yer alıyordu: “Sıradan bir imza değil!”
“Attığımız bu imzalar sıradan değil. Bu imzalarla da artık bu barış iradesi, tarihin kayıtlarına girmiş durumda.” Böyle söylüyordu Erdoğan, muhabirlere.
Bir Filistin devleti perspektifini içermeyen, “aşırıcılığın ve radikalleşmenin her türünü ortadan kaldırma kararlılığında birleştik” ifadesiyle sorunlu bir metnin altına Türkiye neden imza atmıştır? Ateşkesin uygulanmasını sadece ve sadece ABD Başkanı Trump’ın kişisel inisiyatifine bırakan böyle bir metne Türkiye’nin imza atmasına ne gerek vardı? Bu niyet beyanı belgesi Türkiye’ye hiçbir müdahale alanı açmadığı halde, sanki Türkiye Filistin’in garantörü olmuş gibi bir algı oluşturmanın manası neydi?
Aradan iki ay geçti. Filistinlilere yönelik soykırım hem Gazze’de hem de Batı Şeria’da daha sessiz ve dünya kamuoyundan daha saklı biçimde sürüyor. Erdoğan bu kez uçakta gazetecilere şunu söylemiş:
“İsrail’in ateşkes ihlalleri devam ediyor. 11 Ekim’den bu yana 370’i aşkın kardeşimiz şehit oldu. İsrail ne yazık ki taahhütlerini yerine getirmiyor.” (14.12.2025/Hürriyet)
Demek ki Şarm el Şeyh’te Trump’ın planına imza atmak Erdoğan-Trump yakınlaşmasının dışında işlevi olmayan, Filistin’e de bir faydası olmayan bir tutummuş. Demek ki o imza olayların gerçek gidişatı üzerinde etkili değilmiş. Demek ki Filistin Direnişi’nin yeminli düşmanı Trump ile Filistin’e barış gelmezmiş.
Aradan geçen iki ayda, İsrail geri çekilme hattını Gazze’de yeni sınır sayıp Gazze’nin yarıya yakınını yuttu. Barı Şeria’da yerleşimci terörü tırmandı. Gazze’de uluslararası barış gücü kurulmadı – net olan tek şey Türkiye’nin bu güçte yer almayacağı.
Bütün bunlara rağmen o muğlak deklarasyona Türkiye’nin imza atmış olması… Hakikaten sıra dışıdır!
